Τα χωριά τα όμορφα και τα παραμελημένα από ανθρώπους δυστυχώς για πάντα ξεχασμένα. Σαν τι ακόμη άραγε και αυτά τα περιμένει; Μέσα σε τούτη τη ζωή σ’ αυτήν την οικουμένη. Μένουν πάντα σκεπτικά ημερόνυχτα θλιμμένα, τα δέρνει πάντα η μοναξιά και είναι πικραμένα. Διότι τα εγκατέλειψαν χωρίς να λογαριάσουν, τη μοναξιά τους, τη σκληρή, πώς…
Η εγκαταλειμμένη ύπαιθρος — Ελεύθερη Θράκη