Η Αρχαία Μυσταγωγία στηριζόταν σε μία εικόνα του ανθρώπου συγχρόνως Αγία και πιο ανεπτυγμένη από την δική μας. Ξεχωρίσαμε την παιδεία του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος. Οι φυσικές επιστήμες, πολύ προχωρημένες σε βάθος, είναι αφηρημένη έννοια του στοιχείου της ψυχής και της διάδοσής της στην υφήλιο. Η θρησκεία μας δεν ικανοποιεί τις ανάγκες της νοημοσύνης. Η ιατρική μας δεν θέλει να ξέρει τίποτε ούτε για την ψυχή ούτε για το πνεύμα. Ο σύγχρονος άνθρωπος ψάχνει την ηδονή χωρίς την ευτυχία, την ευτυχία χωρίς την επιστήμη και την επιστήμη χωρίς την σύνεση. Η αρχαιότητα δεν δεχόταν ότι μπορούν να χωρισθούν αυτά τα πράγματα. Σε όλους τους τομείς λάμβανε υπόψη την Τριπλή Φύση του Ανθρώπου. Η Μυσταγωγία ήταν διαρκής εξάσκηση όλου του ανθρωπίνου είναι προς τις ιλιγγιώδεις κορυφές του Πνεύματος, απ' όπου μπορεί να διευθύνει την ζωή.
"Για να φθάσει στην κυριαρχία", έλεγαν οι σοφοί της τότε εποχής, "ο άνθρωπος έχει ανάγκη από καθολικό μετασχηματισμό του φυσικού, του ηθικού και διανοητικού του είναι. Αλλά αυτός ο μετασχηματισμός δεν είναι δυνατός παρά με την διαρκή εξάσκηση της θέλησης, της προαίσθησης και της αιτιολόγησης. Με την πλήρη συμφωνία τους, ο άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει τις ικανότητές του μέχρι τ' απροσδιόριστα όρια. Η Ψυχή έχει δρόμους που υπνώττουν. Η Μυσταγωγία τους αφυπνίζει.
Με εμβριθή μελέτη και σταθερή εφαρμογή, ο άνθρωπος μπορεί να έλθει σε συνειδητή σχέση με τις απόκρυφες δυνάμεις του Σύμπαντος. Καταβάλλοντας σπουδαία προσπάθεια, μπορεί να φθάσει στην απευθείας πνευματική ενόραση, ν' ανοίξει παραπέρα δρόμους, να γίνει ικανός να αυτοδιευθύνεται. Τότε μόνον μπορεί να πει ότι νίκησε την μοίρα και κατέκτησε στο εξής την Ουράνια Ελευθερία του. Τότε μόνον ο μαθητευόμενος Μύστης μπορεί να γίνει Μυσταγωγός Προφήτης και Θεουργός, δηλαδή επιβλέπων και δημιουργός ψυχών. Γιατί μόνον αυτός που διοικεί τον εαυτόν του, μπορεί να διοικήσει άλλους. Μόνον αυτός είναι ελεύθερος να το κατορθώσει".
Η περίφημη Μυσταγωγία ήταν δημιουργία ψυχής αφ' εαυτής, εκδήλωσή της στο ανώτερο επίπεδο, αναβλάστημά της σ' έναν κόσμον Θείον.
ΕΔΟΥΑΡΔΟΣ ΣΙΡΕ "ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΥΣΤΕΣ"
Ο Νίκολας Τέσλα μελετούσε συνεχώς το βιβλίο αυτό, ανακαλύπτοντας γνώσεις και δυνάμεις συμπαντικές κι αυτογνωσιακές, γι' αυτό το είχε μονίμως κάτω από το μαξιλάρι του.......
