Το σημείο σύγκλισης της αφηρημένης ιδέας με την ύλη προωτοεμφανίζει ένα σχήμα που λέγεται σύμβολο. Ο όρος σύμβολο, προέρχεται από το συν και βάλλω. Είναι η συνάντηση του άϋλου και αφηρημένου με την ύλη των μορφών που εμφανίζει τη Θεία Σκέψη, αρχικά, σε γεωμετρικά σχήματα.
Κατά τον Πλάτωνα, το σύμβολο είναι μια λάμψη από τη Θεία Ιδέα και είναι η κοσμική γλώσσα μέσω της οποίας η Θεία Σκέψη μεταφέρεται στην αντικειμενική ζωή.
Το σύμβολο είναι ένα σχήμα που αντιπροσωπεύει μια ιδέα. Eίναι ένα σημείο από το οποίο συμπεραίνουμε ένα κρυμμένο μήνυμα. Μπορεί να είναι ένα γεωμετρικό σχήμα, μια συλλαβή, μια λέξη, ένα χρώμα, ένας ήχος, ένα έμβλημα. Μεταδίδει πάντοτε ένα μήνυμα που εκφράζει είτε μια κοσμική ιδέα, είτε μια ομαδική ή ατομική σκέψη.
Ένα σύνολο συμβόλων μπορεί να αντιπροσωπεύει μια έννοια που εκφράζει το σκεπτικό και τις πεποιθήσεις μιας ομάδας ανθρώπων και είναι φορτισμένο με συναισθήματα. Τότε λέγεται έμβλημα και περιλαμβάνει ένα πλήθος ιδεών-συμβόλων και γίνεται εθνικό, θρησκευτικό ή πολιτικό σύνθημα.
Ο κύκλος
Το Πνεύμα της Ζωής και της Αθανασίας συμβολιζόταν πάντα από έναν κύκλο, απ’όπου και ο ουροβόρος όφις συμβολίζει τον κύκλο της Σοφίας μέσα στο άπειρο. Οι ασώματες διάνοιες ή οι Δημιουργικές Δυνάμεις παριστάνονταν πάντοτε με τη μορφή κύκλων. Η Θεία Σκέψη η οποία είναι η αιτία του σχηματισμού του Σύμπαντος, καταγράφει την ύπαρξή Της, πρώτα με το σχήμα ενός Κύκλου. Ο κύκλος είναι το σύμβολο της αιώνιας Θεότητας, της περιοδικότητας και της σοφίας.
Ο κύκλος συμβολίζει την περιοδικότητα που αποτυπώνεται στις κινήσεις των συμπαντικών, ηλιακών και πλανητικών σωμάτων. Σε ατομικό επίπεδο είναι ο κύκλος των μετενσαρκώσεων δηλαδή η παρουσία της ανθρώπινης ψυχής στη γη επαναληπτικά έως ότου αποκτήσει εκείνη την τέλεια γνώση που θα της επιτρέψει να συμπληρώσει την επαναφορά της από την ύλη προς το πνεύμα.
Ο κύκλος συμβολίζει την περιοδικότητα που αποτυπώνεται στις κινήσεις των συμπαντικών, ηλιακών και πλανητικών σωμάτων. Σε ατομικό επίπεδο είναι ο κύκλος των μετενσαρκώσεων δηλαδή η παρουσία της ανθρώπινης ψυχής στη γη επαναληπτικά έως ότου αποκτήσει εκείνη την τέλεια γνώση που θα της επιτρέψει να συμπληρώσει την επαναφορά της από την ύλη προς το πνεύμα.
Επιπλέον, οι φολίδες των ερπετών σχηματίζουν έδρες πολύτιμων λίθων ή διαμαντιών που συμβολίζουν την απεριόριστη ποικιλία των πτυχών της σοφίας και της αλήθειας. Αυτό δεν σημαίνει έλλειψη συνέπειας για το τί είναι η ίδια η αλήθεια. Οφείλεται αποκλειστικά στις διάφορες απόψεις που σχηματίζει κάθε άτομο για τη μία Αλήθεια.
Επίσης οι φολίδες συμβολίζουν τα μυριάδες πέπλα που φορούν οι ψυχές για να υπάρχουν στον εκδηλωμένο κόσμο. Και η αλλαγή του δέρματος του φιδιού αποδίδει την αλλαγή του πέπλου-σώματος που παίρνει ο άνθρωπος από τη μια ενσάρκωση στην άλλη, καθώς και την αλλαγή που ακολουθεί η ανθρώπινη συνειδητότητα μέσω των ποικίλων εμπειριών.
Το εξάκτινο
Τα δύο διαπλεκόμενα τρίγωνα γνωστά και ως «η σφραγίδα του Σολομώντα» είναι η γεωμετρική σύνθεση όλης της απόκρυφης διδασκαλίας.
Το τρίγωνο με την κορυφή προς τα πάνω – είναι η κρυμμένη Σοφία – και εκείνο με την κορυφή προς τα κάτω – η αποκαλυμμένη Σοφία στον φαινόμενο κόσμο. Ο κύκλος δείχνει το όριο, το σύνορο, την περιφέρεια του Όλου, την Παγκόσμια Αρχή που, από οποιοδήποτε σημείο κι αν εκτείνεται, αγκαλιάζει τα πάντα, ενώ ενσωματώνει τη δυνατότητα κάθε δράσης στον Κόσμο.
Τα δύο τρίγωνα συμβολίζουν τις δύο μεγάλες αρχές: την παθητικότητα και τη δραστηριότητα. Κάθε τρίγωνο εκφράζει μια τριπλότητα. Το λευκό συμβολίζει τη γνώση, τον γνώστη και αυτό που είναι γνωστό. Το μαύρο τρίγωνο συμβολίζει το σχήμα, το χρώμα και την ουσία-ύλη, καθώς επίσης τη δημιουργική, συντηρητική και καταστροφική δύναμη του κόσμου.
Τα δύο τρίγωνα συμβολίζουν τις δύο μεγάλες αρχές: την παθητικότητα και τη δραστηριότητα. Κάθε τρίγωνο εκφράζει μια τριπλότητα. Το λευκό συμβολίζει τη γνώση, τον γνώστη και αυτό που είναι γνωστό. Το μαύρο τρίγωνο συμβολίζει το σχήμα, το χρώμα και την ουσία-ύλη, καθώς επίσης τη δημιουργική, συντηρητική και καταστροφική δύναμη του κόσμου.
Ο Εξάκτινος αποδίδει τις έξι Δυνάμεις, τα έξι πεδία, τις έξι αρχές που όλα συνθέτονται στο Έβδομο, στο κεντρικό σημείο του Αστέρα.Η Τετρακτύς ή Σβάστικα
Η Τετράδα, ο τέλειος αριθμός, θεωρείτο από τους Πυθαγόρειους το νοούμενο, η ιδεατή ρίζα όλων των αριθμών και των πραγμάτων πάνω στο φυσικό πεδίο. Το άθροισμα των τεσσάρων πρώτων αριθμών δίνει τον αριθμό 10, που σημαίνει τη ζωή που απορρέει από το Ένα, τον κόσμο σε εκδήλωση και την επιστροφή της πολλαπλότητας ξανά στο Ένα. Η Μονάδα, το 1, είναι η Θεότητα σε περιοδική εκδήλωση. Το Ο συμβολίζει τον κύκλο δηλαδή την περιοδική παρουσία του κόσμου στον Χώρο. Το Τρίγωνο είναι η πρώτη σύλληψη της εκδηλωμένης Θεότητας, είναι το Δέλτα και θεωρείτο «ο φορέας της άγνωστης Θεότητας». Τα τέσσερα τρίγωνα της εγγεγραμμένης στον κύκλο τετρακτύος συμβολίζουν την πανταχού παρουσία της Θεότητας και τις διαφορετικές όψεις της που θα πρέπει να πάρει η Ζωή στη διάρκεια του μανβανταρικού κύκλου ώστε να πραγματωθεί ο Θείος Νόμος.
Υπάρχουν δύο σβάστικες ή τετρακτύες. Η μία κινείται δεξιόστροφα – τα άγκιστρα του σταυρού κινούνται προς τα δεξιά όπως οι δείκτες του ρολογιού. Η δεξιόστροφη σβάστικα είναι ο τροχός της μορφής. Ενώ η αριστερόστροφη σβάστικα έχει σχέση με τη συνειδητότητα και τους συνεχείς επαναπροσδιορισμούς της, δηλαδή στοχεύει στην εφαρμογή του θείου νόμου διαμέσου των κύκλων της μορφής.
Το αρχέτυπο της σβάστικα έχει προκαλέσει παρανοήσεις και αντιδράσεις, επειδή χρησιμοποιήθηκε δηλαδή εμψυχώθηκε από προσωπικές χωριστικές δυνάμεις. Αν κάποιος αντιληφθεί τη διαφορά ανάμεσα στην αριστερόστροφη και τη δεξιόστροφη σβάστικα, τότε θα καταλάβει και την εκάστοτε χρήση και συμβολισμό της.
Το σύμβολο έχει μια μακρά ιστορία στην Ευρώπη, καθώς εμφανίστηκε της προ-χριστιανικής περιόδου πάνω σε αντικείμενα τέχνης. Υπήρχε στους Ινδο-Άριους, Πέρσες, Χιτίτες, Κέλτες και Έλληνες και ήταν ιερό σύμβολο στον Μιθραϊσμό, Ινδουϊσμό, Βουδισμό και Τζαϊνισμό. Εισήχθη στη Νότιοανατολική Ασία από Ινδούς βασιλείς και υπάρχει σε μερικές αυτόχθονες παραδόσεις της Αμερικής.
Στον Δυτικό κόσμο, το σύμβολο βρέθηκε στις αρχαιολογικές έρευνες του Ε.Σλήμαν ο οποίος το ανακάλυψε στην αρχαία Τροία και το απέδωσε στις αρχαιότατες μεταναστεύσεις των πρώτων Ινδο-Ευρωπαίων. Συγκρίνοντάς το με παρόμοια σχήματα που βρέθηκαν πάνω σε δοχεία στη Γερμανία, θεώρησε ότι η σβάστικα ήταν ένα «σημαντικό θρησκευτικό σύμβολο των αρχαιότατων προγόνων μας» συνδέοντας τη Γερμανική, Ελληνική και Ινδο-Άρια κουλτούρα.
Ο Σταυρός της Ίσιδας
Ο σταυρός της Ίσιδας, ο Αιγυπτιακός, συμβολίζει τον κύκλο της ατομικής ζωής στην αντικειμενικότητα. Η πνευματική γραμμή είναι η κάθετη, ενώ η οριζόντια αποδίδει την ύλη. Και οι δύο μαζί σχηματίζουν τον σταυρό.
Στο επάνω μέρος του σταυρού υπάρχει ο μικρός κύκλος ο οποίος ισοδυναμεί με τον πνευματικό κόσμο. Ο κύκλος είναι ο αριθμός τρία-το πνεύμα, «ο φορέας της Άγνωστης Θεότητας». Ενώ ο αριθμός τέσσερα είναι η ύλη ή το πνεύμα οριοθετημένο από την ύλη. Αποδίδει τον αναγεννημένο άνθρωπο. Είναι ο σταυρός της ζωής τον οποίο κρατάει εκείνος που έχει θριαμβεύσει επί του θανάτου, αφού έχει περάσει τις διαφορετικές βαθμίδες της εξέλιξης και έχει πραγματώσει το θείο του αρχέτυπο. Οι Αλχημιστές λένε ότι «όταν το Τρία και το Τέσσερα φιλιώνται, η Τετράδα ενώνει τη μεσαία φύση με εκείνη του Τριγώνου… και τότε γίνεται ένας κύβος… γίνεται ο φορέας και ο αριθμός της Ζωής, ο Πατέρας-Μητέρα ΕΠΤΑ.» ΜΔ, ΙΙ 593
ΔΙΧΟΤΟΜΗΜΕΝΟΣ ΚΥΚΛΟΣ
- Η ενέργεια ακολουθεί την σκέψη και το μάτι κατευθύνει την ενέργεια (αναφέρεται στο φυσικό πεδίο, στο κέντρο Άζνα και σχετίζεται με την πρώτη μύηση ).
- Η θέληση είναι μια έκφραση του Νόμου της Θυσίας. (αναφέρεται στο αστρικό πεδίο, στο κέντρο της καρδιάς και στο προωθημένο σημείο φωτός και σχετίζεται με τη δεύτερη μύηση).
- Η Ενάδα είναι για τον πλανητικό Λόγο ότι είναι το τρίτο μάτι για τον άνθρωπο. (αναφέρεται στο νοητικό πεδίο, στο κέντρο της κεφαλής, στο φως του σκοπού και σχετίζεται με την Τρίτη μύηση).
- Ο καθαυτό σκοπό είναι μόνο μια ενέργεια που αποδεσμεύεται μέσα στα όρια της Αίθουσας του Συμβουλίου. Εκεί πρέπει να σχηματοποιηθεί. (αναφέρεται στο βουδδικό πεδίο, στο κέντρο του λαιμού, στο Φως στην Ατραπό και σχετίζεται με την τέταρτη μύηση).
- Όταν το φως των επτά ακτίνων αναμιχθεί με το φως της έβδομης ακτίνας τότε μπορεί να γίνει γνωστό το υπερκόσμιο φως. (αναφέρεται στο ατμικό πεδίο, στο κέντρο άλτα μάγιορ, στο εξωπλανητικό φως και σχετίζεται με την Πέμπτη κι έκτη μύηση).
Οι πέντε φόρμουλες που κοινοποιούνται στις διάφορες μυήσεις βασίζονται πάνω σε εννέα σύμβολα :
- Ο Σταυρός στις διάφορες μορφές του
- Ο Λωτός
- Ο Κύβος
- Η Σφαίρα και το Σημείο
- Οκτώ μορφές ζώων (ο κριός, ο ταύρος, ο έλεφας, ο άνθρωπος, ο δράκων, η άρκτος, ο λέων, ο σκύλος)
- Η Γραμμή
- Ορισμένα σημεία του Ζωδιακού
- Το Κύπελλο ή το Δισκοπότηρο.
Πηγές :