ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΣΤΟ 666 χξστ'
Στο βιβλίο του «τα εις εαυτόν» ο Μάρκος Αυρήλιος, ο φιλόσοφος αυτοκράτορας αναφέρεται κάποιες φορές στους χριστιανούς, αποφεύγοντας βέβαια να αναφέρει το όνομα τους, όπως έκαναν συνήθως οι εθνικοί της εποχής, φοβούμενοι μήπως μολύνουν το νου τους. Ο στωϊκός φιλόσοφος αυτοκράτορας Μάρκος Αυρήλιος φυσικά μισήθηκε από τους χριστιανούς, οι οποίοι άρχισαν να αγαπούν και να υποτάσσονται στους αυτοκράτορες μόνο μετά τον Μέγα Κωνσταντίνο. Για τον Μάρκο επιφύλασσαν μια κατηγορία όχι και πολύ ασυνήθιστη μεταξύ των χριστιανών. Έλεγαν λοιπόν ότι εκείνος ήταν ο 666. Μετρούσαν το σύνολο των ψηφίων του ονόματος του, γράφοντας το βέβαια όπως αυτούς τους βόλευε για να φτάσουν στο συμπέρασμα τους και το έβρισκαν 666.
ΑΥΡΕΛΙΟΝ = 666
Μαρκος Αυρήλιος βιβλιο 6 κς Εάν τις σοι προβάλλη, πως γραφεται το Αντωνίνου όνομα, μητι κατεντεινόμενος προοίση έκαστον των στοιχείων; Τι ουν, εάν οργίζωνται, μητι αντοργιει; Ουκ εξαριθμήση πράως προιών έκαστον των γραμμάτων; Ούτως ουν και ενθαδε μεμνησο, ότι παν καθήκον εξ αριθμών τινών συμπληρούται, τουτους δει τηρουντα και μη θορυβουμενον μηδε τοις δυσχαιρενουσιν αντιδυσχαιρενοντα περαίνειν οδω το προκείμενον.
Γι αυτό Μάρκος αναφέρεται σε αυτούς που γράφουν το όνομα του όπως εκείνοι θέλουν και μετρούν τα ψηφία του και οργίζονται μάλιστα γι αυτό το γεγονός. Τι να κάνω, λέει ο φιλόσοφος αυτοκράτορας; Να οργιστώ κι εγώ εναντίον τους; Αναφέρει μάλιστα την αλήθεια των αριθμών γράφοντας: «ότι παν καθήκον εξ αριθμών τινών συμπληρούται», ότι δηλαδή κάθε καθήκον, κάθε δραστηριότητα της φύσης γίνεται μέσω του αριθμού, όπως πίστευαν και οι Πυθαγόριοι. Κάθε αριθμός είναι μια αρμονία της φύσεως και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να οργιστεί ή να κάνει φασαρία για την ποιότητα ενός αριθμού.
Για τους Χριστιανούς το 666 είναι ο αριθμός του θηρίου, που θα έρθει να μας παραπλανήσει και να μας βγάλει από τον δρόμο του Χριστού. Οι Χριστιανοί δεν παύουν να ανακαλύπτουν τον αριθμό αυτό παντού, στα Barcodes, στις ταυτότητες, στα διαβατήρια και στα διάφορα ηλεκτρονικά εμφυτεύματα. Γνώρισα άτομα παλαιοημερολογίτες που δεν καταναλώνουν προϊόντα από σούπερ μάρκετ επειδή έχουν barcodes. Θεωρώ υπερβολική αυτή την αντίδραση απέναντι σε ένα αριθμό, όπως θεωρώ υπερβολική την αντίδραση απέναντι σε όλα τα σύμβολα, όπως τη σβάστικα και την πεντάλφα. Η σβάστικα αν και χρησιμοποιήθηκε από τους ναζί, δεν παύει να συμβολίζει τον Απόλλωνα και τον μεσημεριανό ήλιο και είναι ένα αρχαίο σύμβολο που το βρίσκουμε στη Βαβυλώνα και τον Βουδισμό.
Η πεντάλφα είναι ένα ακόμα σύμβολο που θεωρείται σατανικό ενώ δεν είναι παρά το σύμβολο ενός αποκαλυπτικού πνεύματος. Ειδικά για τους χριστιανούς θα έλεγα ότι αν διαιρέσουν τις 360 ημέρες του χρόνου με το πέντε θα έχουν τον αριθμό 72 και τόσοι ακριβώς ήταν οι μεταφραστές της Ελληνικής Βίβλου γι αυτό και ονομάζεται η μετάφραση αυτή των εβδομήκοντα. Αν λοιπόν ζωγραφίσουν μια πεντάλφα στην Ορθόδοξη Βίβλο δεν θα κάνουν λάθος, γιατί αυτό είναι το πνεύμα των μεταφραστών. Τα αρχαία σύμβολα είναι αθώα, δεν έχουν δολοφονήσει τον εχθρό τους και δεν έχουν εξαπατήσει με ψεύδη κανένα άνθρωπο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον αριθμό 666, ο οποίος είναι ένα αρχαίο σύμβολο που συμβολίζει την θεϊκή δημιουργία, τον κόσμο και τον άνθρωπο της έκτης ημέρας.
Ο αριθμός 666 συμβολίζει τον αντίπαλο του Θεού μόνο στο κείμενο της αποκαλύψεως του Ιωάννη και σε κανένα άλλο κείμενο. Την αντίθεση μεταξύ ουρανού και γης βέβαια την βλέπουμε παντού. Από την κινέζικη φιλοσοφία του ταοϊσμού με το Γιν και το Γιανγκ μέχρι τις αρχαίες θρησκείες της μεσογείου, όπου η Μεγάλη Μητέρα θεά είναι η Γη και ο Πατέρας Θεός είναι ο Ουρανός. Η διαμάχη μεταξύ των δύο αυτών αντίθετων δυνάμεων είναι καταστροφική αλλά και δημιουργική. Η Γη γεννάει τους Τιτάνες και ο Ουρανός τους Θεούς, οι οποίοι πολεμούν για να κερδίσουν τον θρόνο του σύμπαντος. Στην αρχαιότερη μητριαρχική κοινωνία οι γήινες δυνάμεις της Μεγάλης Μητέρας κυριαρχούσαν και ως πρώτο αστέρι πλανήτης τοποθετείται η Αφροδίτη ή αλλιώς ο Αυγερινός ή Εωσφόρος.
Η ημισέληνος με τον αυγερινό είναι το σύμβολο της Μεγάλης Θεάς. Ο αριθμός της Αφροδίτης είναι φυσικά το έξι και η μέρα της η έκτη ημέρα της εβδομάδος και η δημιουργία του ανθρώπου συμβολίζεται με τον αριθμό έξι. Η Αφροδίτη λατρευόταν παντού στη μεσόγειο σαν Μεγάλη Θεά στην αρχαιότητα με διάφορα ονόματα, όπως Ιστάρ, Αστάρτη, Ασταρώθ, Ινάνα, και φυσικά στα ελληνικά το πλέον ενδιαφέρον όνομα είναι Εωσφόρος.
Το άστρο της Αυγής, το άστρο που βγαίνει πρώτο κάθε πρωί, το πιο φωτεινό άστρο του ουρανού, έχει ταυτοποιηθεί από μια μερίδα χριστιανών ως το διαβολικό στοιχείο. Κι όμως σε όλες τις θρησκείες το αρσενικό με το θηλυκό αλληλοσυμπληρώνονται και δεν αλληλοσκοτώνονται.
Δεν θα ήταν σωστό να κατηγορήσουμε την χριστιανική θρησκεία για την πατριαρχική κυριαρχία εφόσον αυτή προηγήθηκε του χριστιανισμού. Ακόμα και στην ελληνική θρησκεία και ιδιαίτερα στους Πυθαγόρειους ήδη οι συμβολισμοί είναι πατριαρχικοί και η γυναίκα και η γη θεωρούνται το αρνητικό και το κακό, ενώ ο άνδρας και ο ουρανός το θετικό και το καλό. Μπορούμε όμως να πούμε ότι ο Χριστός δεν δίδαξε την πατριαρχία αλλά προσπάθησε με την διδασκαλία της αγάπης να συμβιβάσει την διαμάχη και να σταματήσει τον πόλεμο των πατριαρχικών εναντίον της μητριαρχικής θρησκείας. Είναι προφανές ότι οι χριστιανοί δεν ακολούθησαν την διδασκαλία του Χριστού αλλά αντίθετα ενδυνάμωσαν το ένα πατριαρχικό σύστημα.
Η πάλη μεταξύ του ανθρώπου με τον θεό έχει κι ένα ακόμα χαρακτήρα πέρα από τον κοσμικό πόλεμο. Ο Ιακώβ έλαβε το όνομα Ισραήλ μετά από μια ολονύκτια πάλη με τον Θεό. Έτσι σε ένα συμβολισμό μύησης δεν είναι παράλογο ένας γήινος κοσμικός βασιλιάς να δώσει μια μάχη με τον ουράνιο θεό για να κερδίσει την φωτιά του ουρανού και να την παραδώσει σαν ένα νέος Προμηθέας στους ανθρώπους. Σε μια τέτοια περίπτωση ο 666, το θηρίο, ως κοσμικός άρχοντας υπερασπίζεται τον κόσμο των ανθρώπων, ενώ ο Χριστός της αποκάλυψης υπερασπίζεται τον ουράνιο Θεό. Και οι δύο αυτές συμβολικές μορφές μπορεί να υποτεθεί ότι υπάρχουν μέσα στην ανθρώπινη ψυχή ή μέσα στον κόσμο.
Πουθενά αλλού, εκτός από την αποκάλυψη, δεν θα βρεις κάποια αναφορά γι’ αυτό το αριθμολογικό δεδομένο του γήινου θηρίου και εχθρού του ουρανού. Το κείμενο της αποκαλύψεως βέβαια αμφισβητήθηκε έντονα από τους πρώτους χριστιανούς και δεν θεωρήθηκε γνήσιο. Η αποκάλυψη ανήκει στην παράδοση του ευαγγελιστή Ιωάννη η οποία είναι ξεχωριστή από την παράδοση των άλλων τριών συνοπτικών ευαγγελίων. Ο ευαγγελιστής Ιωάννης είναι ο μόνος που χρησιμοποιεί μια λόγια ελληνική γλώσσα και όχι την κοινή ελληνική που χρησιμοποιούν οι άλλοι τρεις. Η θεολογία του Ιωάννη είναι ανεπτυγμένη κι έχει πολλά κοινά με την ερμητική φιλοσοφία και τον γνωστικό χριστιανισμό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο λοιπόν που έχουμε και αυτή την αριθμολογική αναφορά. Ωστόσο στην αποκάλυψη αναφέρεται ότι ο αριθμός αυτός είναι το άθροισμα του ονόματος του θηρίου και δεν έχει κάποια συμβολική σημασία. Σε κάποια κείμενα μάλιστα ο αριθμός είναι 661.
Οι χριστιανοί παρόλο την αντίθεση τους στον αριθμό 666 αποτυγχάνουν να δούνε την αναφορά που γίνεται σε αυτόν τον αριθμό στην Παλαιά Διαθήκη. Ο κοσμικός βασιλιάς της βίβλου Σολομώντας, ελάμβανε κάθε χρόνο 666 τάλαντα χρυσού. Χρονικων Β' θ Το βάρος του χρυσίου, το οποίον ήρχετο εις τον Σολομώντα κατ' ετος, ήτο εξακόσια εξήκοντα εξ τάλαντα χρυσίου 14 εκτός του συναγόμενου εκ των τελωνών και των εμπόρων.
Ο ΚΟΣΜΟΣ – Η ΨΥΧΗ – Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Τι είναι λοιπόν πραγματικά το 666; Είναι απαραίτητο να αγνοήσουμε την χριστιανική παρεξήγηση της ελληνικής σοφίας και την συκοφάντηση των συμβόλων της και με ψυχραιμία να αναλύσουμε τα δεδομένα που μας προσφέρει η γνώση των αρχαίων λαών. Θα αναλύσουμε λοιπόν τους τρείς αριθμούς από τους οποίους αποτελείται ο 666, το 600, το 60 και το 6.
Το 600, ή Χ στα ελληνικά, είναι ο σύμπαν κόσμος.
Κ=20 Ο=70 Σ=200 Μ=40 0=70 Σ=200
20+70+200+40+70+200=600 Χ=ΚΟΣΜΟΣ
Για τους χριστιανούς ο κόσμος έχει γεννηθεί εκ του μηδενός, είναι ένα κτίσμα, γιατί όπως λένε, οι θεόφρονες δεν ελάτρεψαν το κτίσμα αλλά τον αληθινό θεό, τον κτίστη. Οι Ελληνες όμως, όπως και όλοι οι αρχαίοι λαοί δεν ξεχώρισαν το σύμπαν από τον θεό. Το φαινόμενο σύμπαν είναι η υλική έκφραση του απόλυτου όντος και δεν γεννήθηκε από το μηδέν αλλά υπήρχε από πάντα ως αγέννητο και θα υπάρχει για πάντα. Όπως το λέει μάλιστα ο φιλόσοφος Παρμενίδης το απόλυτο ον δεν υπήρξε ποτέ ούτε θα υπάρξει ποτέ, αλλά υπάρχει στο τώρα όλο μαζί. Ετσι το ον, ο απολυτος θεός των Ελλήνων, ταυτίζεται με την αιώνια αθάνατη ύπαρξη, η οποία εκφράζεται ως συμπαντικός κόσμος στην ύλη. Για τους χριστιανούς όμως ο κόσμος είναι δαιμονικός και όπως το γράφει η καινή διαθήκη, ο κόσμος στο πονηρό βρίσκεται.
Ο θεός των χριστιανών Γιαχβέ Σαβαώθ Αλλάχ, βρίσκεται έξω από το κτιστό σύμπαν και ο κόσμος που αποτελείται από τους κοσμικούς θεούς είναι πονηρός, δηλαδή όλοι οι θεοί των εθνών είναι δαιμόνια κακά, όπως λέει και ο ψαλμωδός.
Για τους αρχαίους λαούς, Ινδούς, Κινέζους, Αιγυπτίους και Έλληνες, ο κόσμος είναι αποτέλεσμα της παρουσίας του μοναδικού θεού ως αρμονία μέσα στην φύση κι έτσι ο κόσμος είναι μια τάξη και μία ομορφιά, ένα κόσμημα δηλαδή.
«Ο κόσμος των φιλοσόφων είναι, επομένως μια διευθέτηση όλων των πραγμάτων, όπου κάθε φυσική δύναμη έχει την καθορισμένη λειτουργία της και τα συγκεκριμένα όρια της.» Η ελληνική λέξη κόσμος σημαίνει λοιπόν την σύσταση του σύμπαντος, την διακόσμηση του. Αργότερα οι Ρωμαίοι θεώρησαν την σύσταση του κόσμου ως ομορφιά και μεταφράζουν την λέξη ως mundus δηλαδή κόσμημα.
Ο Αναξιμανδρος και οι απαρχές της ελληνικης φιλοσοφίας. Charles Kahn
Ενώ λοιπόν για τους εθνικούς και τα έθνη ο κόσμος είναι ομορφιά, τάξη και αρμονία, για τους μονοθεϊστές είναι πονηρός, σατανικός και κακός. Αυτή είναι η αρχή της συκοφάντησης του ίδιου του κόσμου από τους μονοθεϊστές.
Ο αριθμός 60, ξ στα ελληνικά, συμβολίζει την γη και την μοίρα της γης. Χρησιμοποιήθηκε από τους Βαβυλωνίους στο μετρικό τους σύστημα καθώς διαιρείται από όλους τους πρώτους έξι αριθμούς, 1Χ10, 2Χ30, 3Χ20, 4Χ15, 5Χ12, και 6Χ10. Το σύνολο των πρώτων έξι αριθμών είναι 21 που συμβολίζει τον κόσμο στην κάρτα του ταρώ. Σήμερα έχει παραμείνει η μέτρηση του χρόνου με το σύστημα του 60, όπου η ώρα έχει 60 λεπτά. Η υλική πραγματικότητα, υπάρχει μέσα στο χρόνο, όπως η πνευματική πραγματικότητα υπάρχει μέσα στον αιώνα. Η εκδήλωση της ψυχής συμβαίνει μέσα στον χρόνο κι έχει προέλευση από τον αιώνα. Για το 60 όποιος γνωρίζει αγγλικά μπορεί να διαβάσει την παραπομπή στα αναγνώσματα.
Ο αριθμός έξι, στ΄ στα ελληνικά, συμβολίζει την ψυχή του ανθρώπου, της γης και του σύμπαντος κόσμου.
«Η εξάς είναι ο πρώτος τέλειος αριθμός, διότι μετράται δια των μερών της, εφ' όσον αποτελείται από την μονάδα, την δυάδα και την τριάδα. 1+2+3=6 Καθέτερον δε τρόπον είναι η ψυχή η οποία έχει την ικανότητα να διαρθρώνει και να συγκροτεί το σώμα, ακριβώς ως το ψυχικόν είναι είδος άμορφης ύλης, με την ψυχήν δε κανείς αριθμός δεν προσαρμόζεται περισσότερον προς την εξάδα κανείς άλλος δεν θα ηδύνατο να ονομασθεί διάρθρωσις του παντός, ούσα ψυχοποιός σταθερώς και αμα ποιητική της ζωτικής έξεως, εκ του οποίου ονομάζεται εξάς», γράφει ο Ανατόλιος.
Αποκαλείται δε από τους Πυθαγορίους και ειρήνη, ευλόγως δε και πολύ πρότερον από την διάταξιν αυτήν κόσμος, δηλαδή ο κόσμος, όπως και ο 6, και η συναρίθμησις της λέξεως ΚΟΣΜΟΣ είναι εξακόσια. Απεκάλουν δε αυτήν υγείαν και άκμονα δηλαδή ακάματον και θάλεια.
Το έξι χαίρει μεγάλης εκτίμησης από τον Φίλωνα τον Ιουδαίο, τον Αλεξανδρινό φιλόσοφο και φυσικά από όλη την ελληνική αριθμοσοφία αφού είναι ο αριθμός της ψυχής. Το έξι είναι ο αριθμός της θεάς Αφροδίτης και του αγνού ουράνιου έρωτα. Η Παρασκευή, η έκτη μέρα είναι αφιερωμένη στην θεά Αφροδίτη και αυτή ημέρα είναι η μέρα προσευχής για τους μουσουλμάνους. Το πράσινο χρώμα είναι το χρώμα της ζωής και είναι το κατεξοχήν ισλαμικό χρώμα. Η ημισέληνος με το άστρο είναι τα σύμβολα της Μεγάλης Μητέρας και φυσικά τα ισλαμικά σύμβολα γιατί ο Ισλαμισμός είναι η μονοθεϊστική θρησκεία της Μεγάλης Μητέρας. Η καρδιά του Ισλαμισμού είναι οι Σούφι και η γνώση τους και η σιωπή τους κατάγεται από τα μυστήρια της Μεγάλης Μητέρας.
Ο Ιουδαισμός, είναι η μονοθεϊστική θρησκεία του Πατέρα Κρόνου και προσεύχεται το Σάββατο και ο Χριστιανισμός η θρησκεία του Υιού, δηλαδή του Διονύσου και του Απόλλωνα και προσεύχεται την Κυριακή, την ογδώη ημέρα. Όλες αυτές οι μονοθεϊστικές θρησκείες υπήρχαν ενωμένες στην αρχαία παράδοση, στην Αιγυπτιακή ή την Ελληνική θρησκεία, όπως υπάρχουν και σήμερα στον Ινδουισμό. Διαχωρίστηκαν από κάποια ασθένεια που προσέβαλε τον ανθρώπινο πολιτισμό, μια μορφή ομαδικής σχιζοφρένειας που έχει ξεσκίσει το άτομο στη Δύση. Η Χριστιανική θρησκεία έχει κάνει μια προσπάθεια ενοποίησης με το τριαδικό δόγμα, όπου ο Πατέρας ως ουρανός και η Μητέρα ως γη, συνυπάρχουν με τον θεάνθρωπο Χριστό.
Άθεος σύμφωνα με το λεξικό του Σούδα δεν είναι εκείνος που δεν πιστεύει στον Θεό αλλά εκείνος που δεν πιστεύει στην αθανασία της ψυχής. Το δοξάριον της ψυχής είναι η θρησκεία των ορφικών και των Απολλώνιων και αυτή ακριβώς είναι και η διδασκαλία του Χριστού. Αυτό το δόγμα για την αθανασία της ψυχής είναι το κεντρικό νόημα των αρχαίων ελληνικών μυστηρίων από την Ελευσίνα μέχρι την Σαμοθράκη και αυτό είναι και το κεντρικό μήνυμα της χριστιανικής διδασκαλίας. Αυτό όμως είναι που πολεμούν οι αντίπαλοι του ανθρώπου και του κόσμου και οι εχθροί του Χριστού. Διδάσκουν την αθεία, δηλαδή την θνητότητα της ψυχής. Διδάσκουν ένα δόγμα περί της αναστάσεως του σώματος κατά την δευτέρα παρουσία.
Μετά τον Μέγα Αλέξανδρο αναπτύχθηκαν πολλές μυστηριακές φιλοσοφικές θρησκείες στον Ελληνιστικό κόσμο. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία εξαπέλυσε ένα συνεχή πόλεμο εναντίον των θρησκειών αυτών, εναντίον των φιλοσόφων, εναντίον της ερμητικής και της αλχημείας και εναντίον φυσικά της χριστιανικής θρησκείας που ήταν ένα από τα κυριότερα μυστικιστικά φιλοσοφικά επαναστατικά κινήματα της εποχής εκείνης με αρχηγό τον νόμιμο βασιλιά της Ιερουσαλήμ τον οποίο καταδίωξαν οι Ρωμαίοι με τον Ηρώδη.
Έτσι σήμερα και ο Ισλαμισμός και ο Χριστιανισμός διδάσκουν την ανάσταση του σώματος κατά την δευτέρα παρουσία. Η ψυχή σύμφωνα με αυτούς είναι αθάνατη αλλά εμείς δεν έχουμε πρόσβαση σε αυτή την αθάνατη ψυχή. Θα πεθάνουμε και θα χαθούμε και θα την ξαναπάρουμε μετά, κατά την δεύτερη παρουσία άμα είμαστε καλά παιδιά. Κανείς δεν λέει τίποτα για την αθανασία της ψυχής, για την ένωση του συνειδητού νου με τον ασυνείδητο και τον αθάνατο εαυτό. Αυτά μόνο η κρυφή Αλχημεία και οι Σούφι και οι μυστικές θεοσοφικές εταιρίες τα διδάσκουν.
Ο εσωτερικός εαυτός, που ζει μέσα μας, είναι αυτός που οι Έλληνες αποκαλούσαν οικείο δαίμονα. Ο ένδον δαίμονας είναι ο κάτοικος της καρδιάς μας και για να αναστηθεί και να ενωθεί με το συνειδητό νου, έχει ανάγκη από μια καρδιά καθαρή. Γι αυτό ο Ηράκλειτος λέει ότι δαίμων είναι το ήθος του ανθρώπου. Δαίμων είναι οι συνήθειες μας, η καθημερινή μας δραστηριότητα, ή έξη μας. Γι αυτό και εξίσταμαι, και υπάρχω, επειδή παραμένω σταθερός στις αρχές μου. Για να το πούμε σωστά, μία και μοναδική αμαρτία υπάρχει, το να μην ακολουθείς την θέληση της καρδιάς σου, να μην ακολουθείς τον οικείο δαίμονα, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να σε καθοδηγήσει σωστά στην ζωή σου.
Έτσι Χ Ξ ΣΤ, 666, είναι ο αριθμός που συμβολίζει την τελειότητα της ψυχής. Συμβολικά είναι η ανθρώπινη ψυχή που έχει τελειοποιηθεί με τα μυστήρια. Είναι ο δαίμων που έχει αναστηθεί και έχει ενωθεί με το θεό που ζει μέσα στον άνθρωπο, επειδή απέκτησε ήθος και καθαρότητα ψυχής, επειδή δεν παραδόθηκε στο ψέμα και την υποκρισία, επειδή νίκησε τον πονηρό και δεν πάτησε πάνω στις απλωμένες παγίδες του διαβόλου. Είναι ο αποκεκαλυμμένος εαυτός, εκείνος που έχει νικήσει την πλάνη του εγώ, την πλάνη του υλικού κόσμου κι έχει παρουσιαστεί με όλη του την δύναμη μέσα στην ανθρώπινη ζωή.
Ως εκ τούτου, το λεξικό της Σούδας αναφέρει στο λήμμα, τρις εξ, νικητήριος βόλος. Τρεις φορές το έξι 666 είναι ο νικητήριος βόλος σύμφωνα με την ελληνική αριθμοσοφία.
Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ
Η αναφορά αυτή στον αριθμό 666 εκφράζει την αντίθεση μιας παράταξης χριστιανών απέναντι στην ελληνική θρησκεία. Ο αριθμός δεν αναφέρεται σε κανένα πρόσωπο και είναι μάταιο να αναζητούνται ονόματα. Επειδή εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν τεκτονικές στοές αλλά θρησκευτικά μυστήρια. Γι αυτό και το σύμβολο του αριθμού αυτού είναι ένας βαθμός τελείωσης στα μυστήρια της αρχαίας ελληνικής θρησκείας. Σήμερα θα λέγαμε για το χάραγμα, ότι αν δεν έχει κανείς το σύμβολο της μασωνίας στο μέτωπο δεν έχει καμιά πιθανότητα να εκλεγεί βουλευτής ή επίσκοπος. Εκείνη την εποχή η θρησκεία είχε τα μυστήρια και όχι οι τεκτονικές και άλλες θεοσοφικές ομάδες. Σήμερα η εκκλησία απλά προσεύχεται, φλυαρεί και παραφιλολογεί, καταδικασμένη και φυλακισμένη από τους ανώτερους άρχοντες του κόσμου. Η ελληνική εκκλησία υπηρετεί τις στοές και σκουπίζει και σφουγγαρίζει και κάνει κι άλλες δουλειές, δεν προλαβαίνει η κοπέλα. Και αλίμονο αν προσπαθήσει κανείς να την ξυπνήσει ή να την ελευθερώσει. Θα τον φάνε ζωντανό οι χριστιανοί που την εκμεταλλεύονται, τώρα και δυο χιλιάδες χρόνια, και της πίνουν το αίμα.
Είναι όμως τα κείμενα της Νέας Διαθήκης διεφθαρμένα; Ναι. Τα κείμενα της Νέας Διαθήκης είναι αλλοιωμένα και αυτό το επιβεβαιώνουν όλοι οι μελετητές. Άρα το ψέμα για τον αριθμό του θηρίου ποιος το έγραψε λέγοντας ότι είναι άθροισμα ενός ονόματος ενώ στην πραγματικότητα είναι δεδομένο αριθμοσοφικό; Στην νεα διαθήκη έχουμε πολλά αριθμοσοφικά στοιχεία από τα πιό απλά, όπως οι δώδεκα μαθητές, οι δεκατέσσερις γενεές του Ιησού από τον Αδαμ μεχρι τον Δαυίδ και από τον Δαυίδ μέχρι τον Ιωσήφ, όπως και τα πιό κρυφά όπως τα 153 ψάρια που έπιασαν οι μαθητές στην λίμνη της Γαλιλαίας ή τους 5000 άρτους ή τους 2000 χοίρους που έπεσαν στον γκρεμό.
Οι πατέρες της ερήμου δεν αγνοούν την Πυθαγόρια αριθμοσοφία και μάλιστα την χρησιμοποιούν και οι ίδιοι. Και όμως στην νέα μετάφραση του κειμένου της φιλοκαλίας του Αγίου Αντωνίου ο Νικόδημος ο Αγιορείτης ντρέπεται να μεταφράσει ακόμα και τη λέξη “τέσσερα” όταν ο Μέγας Αντώνιος αναφέρεται στα στοιχεία, που σύμφωνα με την ελληνική φιλοσοφία είναι τέσσερα.
Χωρίς κανένα ιδιαίτερο λόγο θεωρήθηκε και το έξι ως αριθμός του κακού θεού, εφόσον αντιστοιχεί στον δημιουργημένο κόσμο. Και είναι αλήθεια ότι τον κόσμο ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης τον δημιούργησε σε έξι ημέρες. Αυτός ο κόσμος που ζούμε είναι ο κόσμος των έξι ημερών. Σύμφωνα όμως με τους γνωστικούς Χριστιανούς ο κόσμος αυτός είναι κακός και η δημιουργία αυτή είναι μολυσμένη από τον κακό θεό, γι αυτό ο κόσμος θα καταστραφεί, οι δυνάμεις της γης θα νικηθούν από τα τέκνα του ήλιου και θα μετακομίσουμε σε ένα καλύτερο ουράνιο κόσμο. Οι γνωστικοί θεωρούσαν και τον Θεό της Παλαιάς διαθήκης κακό. Οι χριστιανοί της παράδοσης της αποκαλύψεως δεν απέρριπταν μόνο την ελληνική θρησκεία αλλά και την Εβραϊκή θρησκεία. Αυτό είναι κάτι που δεν το αναφέρουν πια εφόσον ο νεότερος χριστιανισμός απέρριψε ως αιρετικές τις γνωστικές δοξασίες. Η γνωστική όμως άποψη είναι κυρίαρχη στον Ιωάννη και φυσικά υπάρχει και στα άλλα ευαγγέλια.
Έτσι η εξάδα συμβολίζει τον κακό δημιουργό θεό και αυτό εκφράζεται ήδη στην ελληνική αλφάβητο όπου το «ς» σίγμα έχει αφαιρεθεί επειδή το γράμμα αυτό συμβολίζει τον κεραυνό του Διός. Τα δε πάντα κυβερνά ο κεραυνός, όπως λέει ο Ηράκλειτος. Ο δε παράκλητος της αποκαλύψεως θα εμφανισθεί ξαφνικά σαν αστραπή στον ουρανό. Και αυτή η σχέση του Υιου του Θεού με την αστραπή που αναφέρεται στην καινή διαθήκη στην πραγματικότητα ταυτίζει τον Ερχόμενο με τον κεραυνό του Διός, με τον αριθμό έξι, παρά το αντίθετο, όπου ο 666, ο χξστ, θεωρείται αντίπαλος του.
Η καταστροφή του κόσμου συμβολίζει την καταστροφή της πλάνης του υλικού κόσμου και την υπεροχή του πνευματικού κόσμου που ανακαλύπτεις μέσα στην καρδιά. Η Δευτέρα παρουσία είναι η εμφάνιση του αληθινού μας εαυτού, η γέννηση άνωθεν, όπως λέει ο Χριστός.
Η μεγαλύτερη παγίδα είναι αυτή της παραπληροφόρησης. Ο άνθρωπος ποτέ δεν έφυγε από τον παράδεισο. Είναι σωτήρια η γέννηση του κόσμου, όπως λέει ο συγγραφέας της Σοφίας Σολομώντος. Η γέννηση εδώ στη γη, είναι η είσοδος μιας αθάνατης ψυχής στον παράδεισο. Εξαναγκαζόμαστε να αφήσουμε τον παράδεισο της ψυχής για να αναζητήσουμε την ηδονή του σώματος ή την ασφάλεια του μυαλού. Εκείνος που θα μάθει την αλήθεια θα ελευθερωθεί και χωρίς να χάσει την ψυχή του, θα κερδίσει τον παράδεισο του σώματος εδώ στη γη. Αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Αλλιώς πάλι ποιο είναι το όφελος να κερδίσεις όλο τον κόσμο, να πάρεις δηλαδή τα εξακόσια, ακόμα και την καρδιά σου, να πάρεις δηλαδή και τα εξήντα, άμα χάσεις την ψυχή σου, άμα χάσεις δηλαδή τα έξι. Ποιο το νόημα του κόσμου όλου άμα δεν υπάρχει η γυναίκα.
Γι’ αυτό και ο Χριστός παρουσιάζεται εχθρός του κόσμου τούτου και νικά τον άρχοντα του κόσμου τούτου. Γι αυτό και ο Χριστός θεωρείται βασιλιάς του ουρανού και οι μαθητές του δεν είναι εκ του κόσμου τούτου αλλά ανήκουν στον ουρανό. Έτσι ο κόσμος αυτός, σύμφωνα με την αποκάλυψη, είναι καταδικασμένος να καταστραφεί και να αλλάξει σε ουράνιο. Στο κατα Θωμά ρωτάνε τον Χριστό πότε θα διορθωθεί ο κόσμος και ο Χριστός απαντάει όταν οι γυναίκες σταματήσουν να γεννάνε παιδιά. Φυσικά ο Χριστός ξέρει τι λέει, εμείς δεν ξέρουμε τι να καταλάβουμε. Ο κόσμος αυτός θα διορθωθεί όταν γίνουμε όλοι θεοί και θα είμαστε όλοι αληθινοί και θα περπατάμε όλοι την ευθεία οδό. Σε μια τέτοια φανταστική κοινωνία, όλοι πραγματικά θα είναι ίσοι και δεν θα υπάρχουν εκλεκτοί και πολύτεκνοι. Τότε βέβαια δεν θα είμαστε πια άνθρωποι αλλά θεοί. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα και η κοινωνία χτίζεται με παιδιά και γονείς.
Είναι βέβαιο ότι ο Χριστός στο ευαγγέλιο του Θωμά, όταν λέει ότι οι γυναίκες θα πάψουν να γεννάνε παιδιά, υπονοεί αυτή τη φυλή θεανθρώπων που είναι μορφωμένη με την γνώση την πνευματική η οποία δεν τους επιτρέπει να γεννάνε πνευματικούς δαίμονες αλλά μόνο να φέρνουν στη ζωή πνευματικούς θεούς. Κάθε άλλη μετάφραση για μένα δεν έχει νόημα, και κατά τον ίδιο τρόπο, όταν λέμε γη, δεν εννοούμε την υλική γη, και όταν λέμε κόσμος δεν εννοούμε τον κόσμο που ξέρουμε. Γη είναι εκείνη που δουλεύουν οι αμαρτωλοί ή οι πλανημένοι από τον πονηρό άνθρωποι και κόσμος είναι η κοινωνία των δαιμόνων που παράγουν. Αυτή είναι η χριστιανική φιλοσοφία και καμία άλλη. Μένει σε εμάς να αναλογισθούμε αν κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο ή είναι εφικτό να γίνει και αν ο άνθρωπος έχει στη μοίρα του ή στην ικανότητα του να δημιουργήσει ένα τέτοιο χριστιανικό κόσμο. Ο σημερινός χριστιανικός κόσμος δεν έχει καμία διαφορά με τον αρχαίο κόσμο και όσοι στο όνομα του Χριστού δολοφονούν τον πλησίον τους είναι άξιοι της καταδίκης τους.
Η αντίθεση στην πτωτική κοσμική ύπαρξη δεν είναι μια χριστιανική ιδέα. Ο Βουδισμός διδάσκει την νιρβάνα που είναι μια κατάσταση ανυπαρξίας και ο Ινδουιστής αποσκοπεί στο να σταματήσει να ενσαρκώνεται στη γη. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι όλοι είναι εναντίον της ύπαρξης και της δημιουργίας συνολικά. Θεωρούν όλοι αυτοί πως η ύπαρξη στην γη, είναι η κατώτερη και τα πάθη και ο πόνος είναι το χαρακτηριστικό της. Γι αυτό, εξαιτίας αυτής της βασανιστικής ζωής, οι άνθρωποι ονειρεύτηκαν μια καλύτερη ζωή, σε ψηλότερα επίπεδα ύπαρξης. Ακόμα και οι Πυθαγόριοι διδάσκουν ότι εδώ κάτω στην γη βασιλεύει η κακία και σκοπός του ανθρώπου είναι να εξελιχθεί σε ένα ανώτερο ον και να εξέλθει αυτής της ενσαρκώσεως.
H χριστιανική θρησκεία και ο Ισλαμισμός, καθώς και μερικές άλλες ανατολικές θρησκείες, όπως οι Μανιχαίοι ακολούθησαν τον δρόμο των αποκαλύψεων και της δευτέρας παρουσίας, όπου πλέον δεν υπάρχει μόνο ο προσωπικός αγώνας να διαφύγεις αυτή την ύπαρξη αλλά ο πλανήτης συνολικά, η ανθρωπότητα συνολικά θα ξεφύγει από αυτή την κατώτερη ύπαρξη και θα ζήσει σε μια κρυστάλλινη πολιτεία.
Υ.Γ. Ο κόσμος μας πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ήταν πνευματικά αναπτυγμένος στον ύψιστο βαθμό. Σήμερα είμαστε πνευματικοί νάνοι και σκιάχτρα του εαυτού μας, πλανεμένοι ακροβατούμε μεταξύ αμάθειας και φανατισμού. Ζούμε ανάμεσα στο φθόνο και το μίσος με καρδιές ψεύτικες, πλαστικές, έτοιμοι να κατασπαράξουμε τον εχθρό μας. Και ο εχθρός μας είναι η ίδια η καρδιά μας. Ξεσκίζουμε την καρδιά μας με το ψέμα, την υποκρισία, και την αυτοεξαπάτηση. Η ευτυχία μας είναι ένα κάλπικο νόμισμα και οι απαγορεύσεις συνιστούν την μοναδική πηγή ηδονής. Ο απαγορευμένος καρπός έχει γίνει η μοναδική επιθυμία μας και ο πτωτικός άνθρωπος βασιλεύει μέσα σε ένα κήπο με αγκάθια.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ
Properties of the number 60
Symbolism
Represent the global Karma of the Universe and the general providential action exerted on the whole of the world, according to R. Allendy.
J. Boehme calls this number "the Earth".
This number corresponds to the Hebraic letter "samekh", figuring the astral snake tempter of Eve - Karma cosmic. It corresponds also to the 15th Arcane of the Tarot: the Devil, which figures in a certain manner to the cosmic fate.
Bible
Saint Paul prescribes that a woman can be registered to the group of widows only if she is at least 60 years old. (1 Ti 5,9)
The width and the height of the Temple of Jerusalem is 60 cubits. (Ezr 6,3)
The gold statue which the king Nebuchadnezzar made build was high of 60 cubits. (Dn 3,1)
The Song of Songs mentions that 60 valiant knights surround Solomon. (Sg 3,7)
In one of the poems of Solomon it is written "There are 60 queens and 80 concubines, (and countless girls). My dove is my only one". (Sg 6,8)
General
The Rosary (Catholic rosary) of the Virgin Mary is composed of 60 grains.
The 60 disciples of Buddha, which he dispersed to evangelize the world.
It is attributed to Fo-Hi the invention of the 60 years cycles by means of the ten "Kan" (trunks) and the twelve "Tche" (branches). Three cycles of 60 years formed a "San-Yuen", and 60 "San Yuen" formed a new period.
The base 60 (mathematical notation system) was the universal base for Mesopotamians. Anu, Father of gods, would have used it to structure the world. Sumerians and Babylonians used also the sexagesimal system.
According to the ancient tradition of Dogons, the world has been created by the voice of Ama, exactly as the Bible which tells that it has been created by the Word of Jehovah. The time and the space have been created by the bad angel Ogo by walking 8000 times 60 steps during 60 periods, that is to say 28800000 steps.
This is number is said "very abundant" since the sum of its many dividers (aliquot parts) gives a result higher than 60: 1+2+3+4+6+10+12+15+2 = 103.
Product of 3 x 4 x 5, which reminder the Pythagoras' theorem: 3� + 4� = 5�.
Some peoples measured the year by the moons, the coincidence with the solar year occurs by a cycle of 60 years.
A period of 60 days was used as measurement of the time for some peoples, like Indians, Chinese and Egyptians.
Number of years that lasts a complete cycle in the Chinese lunar calendar.
The Chaldean Targoum speaks about the 60 letters of the blessing transmitted to Moses.
The Company of the Sixty is the most ancient of literary companies. It is certified in 4th century before our era and held its bases in the temple of Herakles, in Diomee, townships of the Attic. Its reputation spread in the distance and Philip of Macedonia sent to his members a contribution of a talent of gold in order to be held aware of their works.
From the beginning of the 2nd millennial before J.- C., explains the historian of numbers Georges Ifrah, the magi attributed a particular number to each god of their Pantheon, following a decreasing order which translated the hierarchy of the celebrities. Thus 60 was associated to Anu, god of the Sky, 50 to Enlil, god of the Earth, 40 to Ea, etc.
The distance from the Earth to the Moon is 60 times the terrestrial ray.
In the ancient measurements of weight, the talent was worth 60 mines.
The magic square A, whose the sum is 60, is little special. By permuting the two numbers making up each numbers of this magic square, we obtain a new magic square, B, of summation 204.
00 13 21 09 17 00 31 12 90 71
06 19 02 10 23 60 91 20 01 32
12 20 08 16 04 21 02 80 61 40
18 01 14 22 05 81 10 41 22 50
24 07 15 03 11 42 70 51 30 11
A B
00 13 21 09 17 00 31 12 90 71
06 19 02 10 23 60 91 20 01 32
12 20 08 16 04 21 02 80 61 40
18 01 14 22 05 81 10 41 22 50
24 07 15 03 11 42 70 51 30 11
A B
Anniversary of marriage: diamond wedding.
Occurrence
The number 60 is used 32 times in the Bible - 26 times in the OT and 6 times in the NT.
The NT uses on the whole 60 different numbers, of which 53 are found both in the OT and the NT, and the 7 others only in the NT.
By 60 times in the New Testament it is referred in the Virgin Mary: 26 times by the word mother, 10 times by the word woman, 3 times by the word Virgin, 2 times by the word servant and 19 times by the name of Mary.
The number 60 is used only once in the Koran. (Koran LVIII,5)
The word Sabbath is used 60 times in the NT.
The Babylonian number system had a base of sixty, inherited from the Sumerian and Akkadian civilizations, and possibly motivated by the large number of divisors which 60 has. The sexagesimal measurement of time and of geometric angles is a legacy of the Babylonian system.
The number system in the Mali Empire was also based on sixty (this is reflected in the counting system of the Maasina Fulfulde, a variant of the Fula language spoken in contemporary Mali).[2] The Ekagi of Western New Guinea have also used base 60,[3] and thesexagenary cycle also plays a role in Chinese calendar and numerology.
In German: Schock and in Latin: sexagena refer to 60 = 5 dozen = 1/2 small gross. This quantity was used in international medieval treaties e.g. for ransom of captured Teutonic Knights.
[edit]In religion
In the Bible, the number 60 occurs several times, for example as the age of Isaac when Jacob and Esau were born,[4] and the number of warriors escorting King Solomon.[5]
In the laws of kashrut of Judaism, 60 is also the proportion (60:1) of kosher to non-kosher ingredients which can render an admixture kosher post-facto.[6]
In Islam, 60 was mentioned only once in the holy Koran: "..he should feed sixty indigent ones.."[7]
ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ Φ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ελλην ασεβής.
