Στις αρχές του Σεπτέμβρη κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του νέου
Δ.Σ. του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών- ΙΓΕ,(ινστιτούτο που
διαχειρίζεται το κτήμα Συγγρού), στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και
Τροφίμων, ανάμεσα σε πολλά άλλα έγιναν και οι εξής δηλώσεις σε σχέση με
το κτήμα, τόσο από τον υπουργό κ. Μάκη Βορίδη, όσο και από τον νέο
πρόεδρο του ΙΓΕ, κ. Θυμάκη:
Κατευθύνουμε το Κτήμα στη μορφή
«Αγρόκτημα Πόλης», κρατώντας τον χαρακτήρα του και παίρνοντας καλές
πρακτικές και παραδείγματα (π.χ. Αμερικανική Γεωργική Σχολή) ενώ ως προς
τη λογική του «Ελεύθερου Πάρκου», τις όποιες καλές πρακτικές στο
σχεδιασμό, τη διαχείριση και τη συμμετοχή των ΟΤΑ και της κοινωνίας των
πολιτών όπως σε Πάρκο Τρίτση, Εθνικό Κήπο, Πάρκο ΚΠΙΣΝ, Βαλκανικό
Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων, το Πάρκο «Κιόσκι» και το ‘Αλσος Αγ. Νικολάου
Νάουσας καθώς και το ‘Αλσος Κηφισιάς». Σε μια λογική του Estate
Management / Park Management, ακριβώς όπως έχει εξαγγείλει η Κυβέρνηση
για το Τατόι, με Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), Κοινωνική
Οικονομία και κάθε μορφή εφικτής συνέργειας προς όφελος του ΙΓΕ και των
πολιτών».
Οι δηλώσεις αυτές είναι αρκετά θολές όμως κρύβουν
πολλούς κινδύνους για το χαρακτήρα του κτήματος, έτσι όπως έχει
διαμορφωθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Καταρχάς το πιο σημαντικό κομμάτι
των δηλώσεων είναι η σύμπραξη ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Η εμπλοκή
ιδιωτών στη διαχείριση του κτήματος θα γίνει με σκοπό το κέρδος και αυτό
πρέπει να το καταλάβουν όλοι και όλες. Τα παραδείγματα που δίνουν οι
προαναφερθέντες αποτελούν μια μίξη αγροτουρισμού, πάρκων αναψυχής και
αναψυκτηρίων, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με το κτήμα Συγγρού, όντας
ένα κομμάτι δάσους στο αστικό πεδίο. Η φαντασία του καθενός μπορεί να
οργιάσει σχετικά με το τι θα γίνει το κτήμα Συγγρού, με καφετέριες,
αναψυκτήρια, εστιατόρια και γιατί όχι, καταλύματα.
Από τη
σφαίρα της φαντασίας όμως επανερχόμαστε στην πραγματικότητα. Εδώ και
μερικές μέρες το ΙΓΕ ανακοίνωσε ότι το πάρκο θα κλείνει από την δύση του
ήλιου μέχρι τις 06.00 π.μ, χωρίς να υπάρχει επαρκής αιτιολόγηση. Άν
συνδέσουμε τα δύο γεγονότα μπορούμε να βγάλουμε κάποια κρίσιμα
συμπεράσματα. Το σχέδιο της εκμετάλλευσης του κτήματος έχει μπει σε
εφαρμογή και η περιορισμένη πρόσβαση στο πάρκο είναι το πρώτο βήμα του.
Να θυμίσουμε ότι κάποια χρόνια πριν όταν ο τότε Δήμαρχος είχε μεγάλα
επιχειρηματικά πλάνα για το κτήμα, οι κάτοικοι ήταν αυτοί που σταμάτησαν
τα σχέδια του με την κινητοποίησή τους. Έτσι λοιπόν, οι τωρινοί
διαχειριστές του κτήματος προσπαθούν σταδιακά να μετατρέψουν το κτήμα
στην συνείδηση του κόσμου σαν ιδιωτική περιουσία, για να βρουν μειωμένες
αντιστάσεις όταν θα έρθει η ώρα να κάνουν ριζικές αλλαγές σε αυτό.
Το
κτήμα Συγγρού δεν ανήκει σε κανέναν άλλον πέρα από τους κατοίκους των
γύρω περιοχών, αλλά και γενικότερα τους πολίτες όλων των περιοχών, που
καθημερινά κάνουν τη βόλτα τους εκεί, αθλούνται, βγάζουν βόλτα το σκύλο
τους, πάνε σχολείο.
Να αντισταθούμε στα σχέδια του υπουργείου
Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και του ΙΓΕ, στην εμπλοκή ιδωτών στη
διαχείριση του πάρκου, στην ανάπλαση του για κερδοσκοπικούς σκοπούς, και
στην περιορισμένη πρόσβαση.
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ - ΚΗΦΙΣΙΑΣ
