Δημήτρης Λιαντίνης - "Τα Ελληνικά"

«Ξέρεις

πόση απόσταση υπάρχει ανάμεσα σ’ εκείνον που τιμά τη φυσική γνώση πως

όταν πεθάνει θα χαθεί, όπως χάνεται το φύλλο του δέντρου*, που λέει ο

Όμηρος, και ανάμεσα σ’ εκείνον που τον έμαθαν να πιστεύει πως όταν

πεθάνει, θα μεταναστέψει σε κάποια υπερουράνια Αμερική;
Υπάρχει τόση

απόσταση, όση απόσταση υπάρχει ανάμεσα στο χαλίκι και στο διαμάντι των

Ρομανόφ. Υπάρχει τόση διαφορά ουσίας και ποιότητας, όση διαφορά υπάρχει

ανάμεσα σ ̓ έναν κανίβαλο μάγο της φυλής των Παπούας και στο Ντίρακ που

ανακάλυψε την αντιύλη.

Στο πρόβλημα του θανάτου, που για τον

άνθρωπο είναι το πρόβλημα των προβλημάτων, και για τη φιλοσοφία ο μόνος

δρόμος που οδηγεί στη γνήσια έρευνα και στην αληθινή γνώση για τη φύση

και τη μοίρα του ανθρώπου**, όπως ισχυρίζεται ο Πλάτων, οι Έλληνες δεν

καταδέχτηκαν να κοροϊδέψουν τον εαυτό τους. Αρνηθήκανε να

αυτοεξευτελιστούν.
Και αφού δεν τον κορόιδεψαν εδώ, στον κίνδυνο και

στον αγώνα τον έσχατο, είναι αυτονόητο πως δεν τον κορόιδευαν και σε

τίποτα άλλο. Κυνήγησαν τον πάνθηρα δηλαδή, και θα κιότευαν μπροστά στους

ψύλλους;»
Δημήτρης Λιαντίνης - "Τα Ελληνικά"