Περί της Πίστεως των Ελλήνων
Η σημερινή άποψη που εκφράζουν μερικοί και λένε ότι πιστεύουν τους Θεούς είναι λάθος. Δεν υπήρχε τέτοια αντίληψη για τους Θεούς από τους προγόνους. Οι πρόγονοι μας δεν πίστευαν στους Θεούς γιατί δεν υπήρχε τέτοια λέξη στην Ελληνική Θεολογία.
Οι πρόγονοι μας ακολουθούσαν τους Θεούς, όπως αυτό ξεκάθαρα δηλώνεται σε ένα από τα Δελφικά Παραγγέλματα: Ἕπου θεῷ δηλαδή να ακολουθείς τον/τους Θεό/Θεούς. (Πηγή: Στοβαίος, Ανθολόγιον, ΙΙΙ, Ι, 173).
Η πίστη σύμφωνα με την άποψη του Πλάτωνα (βλ. Πολιτεία 519d έως το τέλος του 6ου βιβλίου) ανήκει στο κατώτερο γνωσιακό επίπεδο του ανθρώπου μαζί με την εικασία και αποτελεί τη χειρότερη μορφή γνωσιακής κατάστασης. Δηλαδή όταν πιστεύεις βλέπεις μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων γύρω σου. Δεν μπορείς να γνωρίσεις την ουσία τους. Δεν μπορείς να γνωρίσεις την αλήθεια. Η πίστη είναι η κατανάλωση έτοιμης τροφής που σου δίνουν οι άλλοι. Καταπίνεις ότι σου βάζουν στο στόμα, μόνο και μόνο επειδή πιστεύεις ότι είναι φαγητό, και ακόμη χειρότερα, επειδή έτσι σου είπαν οι άλλοι ότι είναι.
Όταν πιστεύεις συμπεριφέρεσαι σαν το πρόβατο, που ακολουθεί πιστά την αγέλη και υπακούει στον ποιμένα.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΟΙΜΕΝΕΣ
πηγη
http://www.hellenicreligion.com/
Ὡς “Ἑλληνικὴ Θρησκεία” θεωρεῖται τὸ σύνολο τῆς Ἑλληνικῆς θεογνωσίας καὶ θεολογικῆς-φιλοσοφικῆς ἐπιστήμης, καὶ τῶν διαχρονικὰ διαμορφωμένων ἀρχῶν καὶ ἀρετῶν, ὅπως μᾶς παραδόθηκαν μέσα ἀπὸ τὶς Ἱερὲς παρακαταθῆκες τῶν Ἑλλήνων Θεουργῶν, ποὺ ἔχουν διασωθεῖ μέχρι σήμερα, καὶ οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦν στὴν θέωση τοῦ ἀνθρώπου.
Οἱ Ἕλληνες μέσῳ τῆς Ἑλληνικῆς Θρησκείας ἀνέκαθεν ἀντλοῦσαν τὴν γνώση γιὰ τὸν κόσμο, τὸ σύμπαν, τὴν ψυχὴ καὶ τοὺς Θεούς.
Η σημερινή άποψη που εκφράζουν μερικοί και λένε ότι πιστεύουν τους Θεούς είναι λάθος. Δεν υπήρχε τέτοια αντίληψη για τους Θεούς από τους προγόνους. Οι πρόγονοι μας δεν πίστευαν στους Θεούς γιατί δεν υπήρχε τέτοια λέξη στην Ελληνική Θεολογία.
Οι πρόγονοι μας ακολουθούσαν τους Θεούς, όπως αυτό ξεκάθαρα δηλώνεται σε ένα από τα Δελφικά Παραγγέλματα: Ἕπου θεῷ δηλαδή να ακολουθείς τον/τους Θεό/Θεούς. (Πηγή: Στοβαίος, Ανθολόγιον, ΙΙΙ, Ι, 173).
Η πίστη σύμφωνα με την άποψη του Πλάτωνα (βλ. Πολιτεία 519d έως το τέλος του 6ου βιβλίου) ανήκει στο κατώτερο γνωσιακό επίπεδο του ανθρώπου μαζί με την εικασία και αποτελεί τη χειρότερη μορφή γνωσιακής κατάστασης. Δηλαδή όταν πιστεύεις βλέπεις μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων γύρω σου. Δεν μπορείς να γνωρίσεις την ουσία τους. Δεν μπορείς να γνωρίσεις την αλήθεια. Η πίστη είναι η κατανάλωση έτοιμης τροφής που σου δίνουν οι άλλοι. Καταπίνεις ότι σου βάζουν στο στόμα, μόνο και μόνο επειδή πιστεύεις ότι είναι φαγητό, και ακόμη χειρότερα, επειδή έτσι σου είπαν οι άλλοι ότι είναι.
Όταν πιστεύεις συμπεριφέρεσαι σαν το πρόβατο, που ακολουθεί πιστά την αγέλη και υπακούει στον ποιμένα.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΠΟΙΜΕΝΕΣ
http://www.hellenicreligion.com/
Ὡς “Ἑλληνικὴ Θρησκεία” θεωρεῖται τὸ σύνολο τῆς Ἑλληνικῆς θεογνωσίας καὶ θεολογικῆς-φιλοσοφικῆς ἐπιστήμης, καὶ τῶν διαχρονικὰ διαμορφωμένων ἀρχῶν καὶ ἀρετῶν, ὅπως μᾶς παραδόθηκαν μέσα ἀπὸ τὶς Ἱερὲς παρακαταθῆκες τῶν Ἑλλήνων Θεουργῶν, ποὺ ἔχουν διασωθεῖ μέχρι σήμερα, καὶ οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦν στὴν θέωση τοῦ ἀνθρώπου.
Οἱ Ἕλληνες μέσῳ τῆς Ἑλληνικῆς Θρησκείας ἀνέκαθεν ἀντλοῦσαν τὴν γνώση γιὰ τὸν κόσμο, τὸ σύμπαν, τὴν ψυχὴ καὶ τοὺς Θεούς.
