Πρόκλος " Εις τον Τιμαιον Πλάτωνος " 210- 211
Ο Δημιουργός , πρότερον , εδοσε ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ( σφραγίδες, συνθήκες) ΣΤΙΣ ΨΥΧΕΣ ,δηλαδή
και της παραμονής ( του μένειν) και της επιστροφής ( του επιστρέφειν).
Την ΠΑΡΑΜΟΝΉ , την εδραίωσε στο Ένα ( κατά το Εν ιδρυσας αυτάς) ,
για δε την ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ , να επιστρέφει η ψυχή στο Εν , στην αρχική θεία Μονάδα , ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΝΟΥ.
Στην ΕΠΙΣΤΡΟΦΉ , η Ε Υ Χ Η παρέχει ΜΕΓΙΣΤΗ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ , λόγω ΤΩΝ ΑΡΡΗΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΕΩΝ , τα οποία ο Πατέρας των ψυχών ΕΣΠΕΙΡΕ μέσα στις ψ υ χ ε ς.
Συγκλονιστικός ο Πρόκλος στα θεία λόγια που χρησιμοποιεί για την ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΕΥΧΗ των ψυχών προς τους θεούς.
(ΜΈΓΙΣΤΗ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ , ΑΡΡΗΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ στο ΕΝ).
Η Ε Υ Χ Η που απευθύνει ο Έλληνας στους Θεούς :
1. ΕΛΚΕΙ την ευεργεσία των Θεών κοντά της ( ελκουσα ευποιιαν).
2. ΕΝΩΝΕΙ τους ευχομενους με τους θεούς ( Ενουσα)
3. ΣΥΝΔΕΕΙ ΤΟΝ Ν Ο Υ των Θεών με τα λόγια των ευχομενων ( συναπτούσα νουν)
4. ΠΑΡΑΚΙΝΕΙ την βούληση όσων περιέχουν μέσα τους τα αγαθά , στη γενναιόδωρη ΜΕΤΑΔΟΣΗ τους ( κινούσα την βούλησιν επί μεταδοσιν)
5. ΠΡΟΚΑΛΕΊ την πειθώ των θεών ( Πειθούς)
6. ΕΓΚΑΘΙΣΤΑ όλα τα δικά μας στους θεούς ( ενιδρυουσα).
ΠΡΈΠΕΙ όμως ΝΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΊ της τέλειας και ουσιαστικής ευχής ,
1. Η γνώση όλων των θείων τάξεων,
γιατί ο ευχόμενος , αν δεν μάθει τις ιδιότητες τους , δεν θα τις προσεγγίσει κατάλληλα .
Γι αυτό και η προτροπή στην ΙΕΡΑ ΜΑΣ ΘΡΗΣΚΕΊΑ " Την Πυριθαλπη Έννοιαν", πρώτιστη έχει τάξη, δηλ. Η ΈΝΝΟΙΑ που περιθάλπει το ΠΥΡ, θεωρείται ότι έχει πρώτιστη τάξη.
2. Η εξομοίωση με το Θείο στην ΚΑΘΑΡΌΤΗΤΑ, στην ΑΓΝΟΤΗΤΑ , στην ΠΑΙΔΕΊΑ και στην ΤΑΞΗ προσφοράς των δικών μας στους θεούς , για να προσελκύσουμε την εύνοια τους.
3.Η ΣΥΝΑΦΗ , δηλαδή η ΕΠΑΦΗ , που αγγίζουμε
ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΥΦΉ της ψυχής την θεϊκή ουσία και ΣΥΓΚΛΊΝΟΥΜΕ σ' αυτήν,
γιατί " ο θνητός που προσεγγίζει την φωτιά , ΦΩΣ θα έχει από τους Θεούς".
4.Η ΕΝΩΣΗ , της ενότητας των θεών σ' αυτήν της ψυχής μας και
η ΕΝΈΡΓΕΙΑ που παίρνουμε από το θεϊκό περιβάλλον και
η ΠΑΡΑΜΟΝΉ μας στο θείο φως( Θειω φωτι).
5.ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ , το ΠΕΡΑΣ , ΤΟ ΆΡΙΣΤΟ της ΑΛΗΘΙΝΉΣ ΕΥΧΗΣ είναι να μπορέσει η ευχή
ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΕΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ και ΠΑΡΑΜΟΝΗ
και αυτό που προήλθε από την ενότητα , να το τοποθετήσει πάλι στην ενότητα και
το Φ Ω Σ που είναι μέσα μας να το ΣΥΜΠΕΡΙΛΆΒΕΙ ΣΤΟ Φ Ω Σ ΤΩΝ ΘΕΩΝ ( τω φώτι των θεών).
ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ δηλαδή εκεί που όπου ξεκίνησε , ΚΑΝΟΝΤΑΣ Κ Υ Κ Λ Ο.
( Κύκλων τινά τούτον από θεών τε αρχόμενων και εις θεούς λήγοντα ποιούμενα).
Αυτός είναι και ο τρόπος ΕΥΧΗΣ των Ελλήνων Μυστών που επιφέρει την ένωση της ψυχής τους με το Θείο, έλκοντας την ευεργεσία των θείων συνθημάτων, έχοντας παιδεία , αρετές , καθαρότητα και γνώσεις για το θείο και καταλήγοντας ΓΕΩΜΕΤΡΙΚΑ η ψυχή τους στον θείο όρμο , εκεί που όπου ξεκίνησε!
