Ο ΟΜΗΡΟΣ ΗΤΑΝ ΤΥΦΛΟΣ ;

ΔΕΙΤΕ (ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ) ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ : 

ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ;  ! ! !

ΓΑΜΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΣ… ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ : ΤΩΝ <<ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ>> ΣΧΟΛΕΙΩΝ ! ! !

ΔΙΔΑΣΚΕΤΕ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ : ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΥΦΛΟΣ…. ΕΝΑΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ :

ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ 33.000 ΣΤΙΧΟΥΣ….. ΚΑΙ ΕΓΡΑΨΕ ΕΠΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ…..

ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ……ΝΑ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΦΤΑΣΕΙ ! ! !

ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΡΧΑΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ : ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΤΥΦΛΟΣ…… ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΥΦΛΟΙ , ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ;

Ο Όμηρος δίνει τόσο Συγκλονιστικές και Λεπτομερείς Περιγραφές Ανθρώπων, Τοπίων, Αντικειμένων, Κτιρίων, Μαχών κ.λ.π , ΩΣΤΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΥΦΛΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ, αλλά και Όλες οι Αισθήσεις του και Ειδικότερα η Όραση του , πρέπει να ήταν Οξύτατες και η Παρατηρητικότητα του Εξαιρετική.

Ό καθηγητής της Ιατρικής Σχολής(ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ : ΤΥΦΛΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ) και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Σπυρίδων Μαγγίνας, στην Εξαίρετη και ΣΠΑΝΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ : «Εί Όμηρος Τυφλός» (1909) επισημαίνει ότι στις περιγραφές του, ό ΘΕΙΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΟΜΗΡΟΣ : αναφέρει 39 (ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΝΝΕΑ) Χρώματα και Αποχρώσεις τους: λευκός, μέλας, ερυθρός, ξανθός, χλωρός, ωχρός, γλαυκός, ηερόεις, ερεβεννός, κελαννός, κυάνεος, οίνοψ, ιοειδής, αιθαλόεις, αλιπόρφυρος, προρφύρεος, κ.λ.π.

ΕΛΛΗΝΕΣ : 

Ο ΠΡΥΤΑΝΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ : Ο ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΜΑΓΓΙΝΑΣ ΕΓΡΑΨΕ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟ 1909 

(ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΕΓΡΑΦΑΝ ΚΑΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ,
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ)……

ΚΑΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ ΣΤΑ <<ΕΛΛΗΝΙΚΑ>>
ΣΧΟΛΕΙΑ : ΠΟΥ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ…….

ΜΙΛΑΝΕ , ΜΕΣΑ Σ ΄ΑΥΤΑ…… ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ….. ΓΙΑ <<ΕΥΠΑΘΕΙΣ>> ΓΥΦΤΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ <<ΤΑΛΑΙΠΩΡΟΥΣ>> ΚΑΙ <<ΚΑΗΜΕΝΟΥΣ>> ΛΑΘΡΟ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ! ! !

ΘΑ ΣΑΣ ΒΑΛΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ (ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ) , ΑΝ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ (ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΝΟΥΝ , ΟΤΙ ΤΑ ΑΓΝΟΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ).

ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ (ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ) , ΓΙΑΤΙ Η ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΠΡΥΤΑΝΗ : ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΕΥΟΥΣΑ ! ! !

ΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ ΤΟΥ ΘΕΙΚΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΟΜΗΡΟΥ :

ΓΙΑ ΜΑΧΕΣ , ΜΟΝΟΜΑΧΙΕΣ , ΤΟΠΙΑ , ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ , ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ……..

ΓΕΛΟΙΟΠΟΙΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΗΣ ΤΥΦΛΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ ! ! !

Οι Αχαιοί προσέρχονται «έσταν δ' εν λειμώνι Σκαμανδρίω άνθεμόεντι / μυρία, όσσα τε φύλλα και άνθη γίγνεται ώρη» (Ίλιάδα. Β 464).

Όταν παρατάσσονται με τα λαμπερά όπλα τους, μοιάζουν με το «πύρ αίδηλον» πού ξεπροβάλλει από τις βουνοκορφές την Αυγή, «αίγλη παμφανόωσα δι' αιθέρος ουρανόν ίκεν» (Ίλιάδα Β 455).

Οι Τρώες, φεύγουν αθρόως και ατάκτως, όπως οι Ακρίδες (Ίλιάδα Φ 12-16).

Οι Αχαιοί προσέρχονται για Συνέλευση όπως οι μέλισσες που «πέτονται επ' άνθεσιν ειαρινοίσιν» (Ίλιάδα Β 87).

Οι Αχαιοί τρέχουν να ρίξουν τα πλοία τους στην θάλασσα για να επιστρέψουν στις πατρίδες τους όπως τα κύματα πού σηκώνει ο άνεμος, σαν τα στάχυα πού τα γέρνει (Ίλιάδα Β 144).

Το χιόνι πέφτει αφθονότερο μόλις κοπάσει ο άνεμος (Ίλιάδα Μ 278).

Όταν ξανοιγόμαστε στο πέλαγος «ουδέ τις άλλη / φαίνετο γαιαίων, αλλ' ουρανός ηδέ θάλασσα» (Οδύσσεια Μ 403 και Ξ 301).

Όταν κάποιος οργίζεται τα μάτια λάμπουν πύρινα (Οδύσσεια Δ 661).

Περιγράφει λεπτομερώς το κοντάρι με το οποίον ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Κύκλωπα (Οδύσσεια Ι 319).

Οι Τρώες φεύγουν μπροστά στον Αχιλλέα, όπως τα μικρά ψάρια όταν τα κυνηγά δελφίνι (Ίλιάδα Φ 22).

Αναφέρει ακόμη και κόκκινη βροχή όπως συμβαίνει μερικές φορές (Ιλιάδα Λ 52).

Ο θανασίμως τραυματισθείς πολεμιστής γέρνει το κεφάλι όπως το Άνθος που το βάρυνε ή Δροσιά (Ίλιάδα Ο 170).

Περιγράφει ολοζώντανα τον ίππο πού καλπάζει (Ίλιάδα Ο 263).

Ο Νέστωρας είναι αμφίβολος και τότε η σκέψη του μοιάζει όπως τα κύματα ,πού μερικές φορές υψώνονται και πέφτουν χωρίς ορισμένη φορά, χωρίς αφρούς και ήχο (Ίλιάδα Ξ 16).

Ο θνήσκων μαχητής παραβάλλεται με ανθισμένο ελαιόδενδρο που το ξερίζωσε ή λαίλαπα (Ίλιάδα Ρ 50).

Πλήρης είναι ή περιγραφή του ενδύματος της Καλυψούς (Οδύσσεια Ε 63) όπως καί των εργαλείων με τα οποία ό Οδυσσέας ναυπηγεί την σχεδία του (Οδύσσεια Ε 234).

Περιγράφει επίσης τ' Αστέρια και τους Αστερισμούς, την φωτεινότητα, τις θέσεις και τις κινήσεις τους (Ίλιάδα Χ 27 κ.λ.π.).

Τα ιστία (πανιά) είναι λευκά (Ίλιάδα Α 480, Οδύσσεια Β 426 κ.λ.π.).

Τα αρνιά είναι λευκόμαλλα (Ίλιάδα Γ 103).

Το γάλα λευκό (Οδύσσεια Γ 246) όπως και τα δόντια (Οδύσσεια Φ 219) και τα οστά (Ίλιάδα Π 347) και τα χέρια της Ανδρομάχης (Ίλιάδα Ω 723 κ.λ.π.), της Ήρας (Ίλιάδα Ω 55), της Ναυσικάς (Οδύσσεια Ζ 101 κ.λ.π.), της Αρήτης (Οδύσσεια Λ 335), της Ελένης (Ίλιάδα Γ 121, Οδύσσεια Χ 227).

Λευκό είναι και το ελεφαντόδοντο (Ίλιάδα Ε 583), ενώ οι Αχαιοί γίνονται λευκοί από την Σκόνη («κονισάλω» Ιλιάδα Ε 499).

Λευκά είναι και τα άλευρα («άλφιτα», Ιλιάδα Λ 640, Οδύσσεια Ξ 77 κ.λ.π.).

Πέρα, στις άκρες του Ωκεανού υπάρχει ή «λευκάδα πέτρην» (Οδύσσεια Ω 11), το τελευταίο φωτεινό όριο, κοντά στις δυτικές πόλεις του Ήλιου, πέρα από το όποιο αρχίζει ο Σκοτεινός Άδης.

Λευκός είναι και ο κασσίτερος (Ίλιάδα Λ 34).

Υπάρχουν ίπποι «λευκότεροι χιόνος» (Ίλιάδα Κ 436).

Η Αυγή είναι ροδοδάκτυλη, πύρινη, λαμπερή, όπως και ο χαλκός.

Οι φλεγόμενοι πυρσοί λάμπουν το ίδιο και οι ηλιακές ακτίνες.

Ο Ξάνθος - Σκάμανδρος είναι «βαθύρροος Αργυροδίνης» (Ίλιάδα Φ 11 και 130), διότι τα νερά του είναι Αργιλώδη.

Η Νύκτα είναι μέλαινα.

Η Αρχομένη Νύκτα Έσπερος.

Ένα άλογο είναι κόκκινο («φοίνιξ»), αλλά στο μέτωπο έχει ένα λευκό μηνοειδές σημάδι (Ίλιάδα Ψ 454)

Όταν ο μαχητής τραυματίζεται η Όραση του σκοτεινιάζει (Ίλιάδα Μ 462).

Τα καράβια βάφονται κόκκινα (Οδύσσεια Λ 124).

Υπάρχουν άνθρωποι «μελαγχροιεΙς» (Οδύσσεια Π 175).

Η τέφρα είναι μέλαινα (Ίλιάδα Σ 25).

Ο θάνατος καλύπτει με «μέλαν νέφος» (Ίλιάδα Π 350) και ο ίδιος είναι «μέλας» (Ίλιάδα Π 687, Οδύσσεια Ρ 326).

Οι άνθρωποι αλλάζουν χρώμα αναλόγως προς την ψυχική τους κατάσταση : «τών δέ τράπετο χρώς» (Ίλιάδα Ρ 733).

Ο Απόλλων οργισμένος προχωρούσε όμοιος με την Νύκτα.

Ο οργισμένος Αγαμέμνων έχει «φρένας αμφιμέλαινας» (Ίλιάδα Α 101).

Παραλλαγές - Αποχρώσεις του μέλανος (μαύρου) είναι : ορφνός (όρφνη = το σκοτάδι, μετά τήν δύση το ηλίου), ερεβεννός ( = υποχθόνιο σκότος, έρεβος, ερεβώδες) κελαινός (μαύρη άπόχρωση λ.χ. του Φλεβικού Αίματος), οίνοψ (βαθύ Κοκκινόμαυρο, όπως τα «μαύρα» κρασιά), κυάνεος (κυανόμαυρο: από το αίθω = καίω), υπάρχουν φρύδια κυανά όπως του Κρονίωνος (Ίλιάδα Α 528 κυανέησιν οφρύσιν).

Ο Αμαυρός (Αλαμπής) Ποσειδών είναι «κυανοχαίτης» (Οδύσσεια Ι 528).

ΑΡΑ : ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ Ο ΘΕΙΟΣ ΟΜΗΡΟΣ , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ
ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ…. ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ .

Αιθαλόεις είναι ο σταχτύς (αιθάλη = στάχτη).

Πολιός ό ψαρός.

Κλιμακώσεις του Ερυθρού είναι: δαφοινός, φοίνιξ, φοινήεις, φοίνιος, φοινικόεις, μίλτος (μινιόν), αλιπόρφυρος, ροδόεις, πορφύρεος.

Η Ηώ είναι «κροκόπεπλος» (Ίλιάδα Θ 1, Ω 695).

Η μεταξύ Ημέρας και Νυκτός κατάσταση, είναι ή Αμφιλύκη (γλυκοχάραμα).

Αναφέρεται:

• πολιός = Ασπρόμαυρος, ψαρός.

• ξανθός - οι Πυλέας, Μελέαγρος, Μενέλαος, Δήμητρα, Αχιλλέας, Ραδάμανθος αλλά και ο Οδυσσέας (Οδύσσεια Ν 431).

• χλωρός = πράσινος.

• Ωχρός

• γλαυκός = γαλανός.

• Η Αθηνά είναι Γλαυκώπις (Γαλανομάτα) (Ίλιάδα Α 206, Οδύσσεια Γ 218 κ.λ.π.).

• Ηερόεις, Ηεροειδής = Ομιχλώδης : Είναι ο Τάρτατος (Ίλιάδα Θ 13) και ο Πόντος (Ίλιάδα Ψ 744, Οδύσσεια Β 263 κ.λ.π.)

• Κρόκος = Κιτρινωπός.

ΕΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ (ΤΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ) ΠΟΥ ΕΒΑΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ (ΟΦΘΑΛΜΟΛΟΓΙΑΣ) ΚΑΙ ΠΡΥΤΑΝΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ : ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ ΜΑΓΓΙΝΑ…..

ΟΤΙ : ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ : ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΤΥΦΛΟΥΣ…. ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΕΠΙΚΟ ΠΟΙΗΤΗ ΟΜΗΡΟ…. ΤΥΦΛΟ ! ! !

ΕΤΣΙ ΠΩΣ ΠΑΕΙ Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥΣ : ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΟΤΙ Ο ΟΜΗΡΟΣ….

ΗΤΑΝ ΚΟΥΦΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ! ! !

ΕΛΛΗΝ ΓΡΗΓΟΡΟΜΙΧΕΛΑΚΗΣ